Eg er i Teglverket. Som alle andre her har eg alt fokus på scena, ensar ikkje kven som står ved sidan av meg. Det er berre ein halvtime, men det er ei reise. Eg er i skogen. Eg ser ingen, det er berre silhuettar. Lysbrytingar ned mellom trea, strobelys. Men eg ser lyd, den er her, omringer meg, eller kjem ut frå meg, gjennom meg, løftar meg opp mellom trea og ut frå lysninga. Det er skodde her og eg er under bakken i ein skandinavisk storby, det er her ting skjer og dei som veit dei veit, og lyden er framleis inni meg og lager bølger i kroppen min og eg kjenner kor sterk eg er. Og i denne styrken hugsar eg mjukheita di og vil være nær deg men først når eg ser at du treng meg. Eg er tilbake i Tegl og alt er ekte. Tunge trommer og fløyte, Vetle Junker og Grieg, mann på lyd og dame på lys – det berre funkar.
Foto: Anna Oma Færøy / Vill Vill Vest
Amalie Holt Kleive – vokal, synth, tamburin, komposisjoner
Rakel Emhjellen Paulsen – vokal, tverrfløyte
Martin Wright Thorsen – trommer
Jakob Sønnesyn – bass, kor
Vetle Junker – synth, kor og elektronikk
Michael E. Bjørnaali – lyd
Silje Grimstad – lys
Film for oss som er glad i bestemor Thelma er ei dreven dame på 93…
Jeg elsker denne filmen. Denne filmen eier. Den er dritbra. Det er ikke vits å…
A real pain er en film som kort sagt handler om identitet og ettermæle. Dette…
Det er den tiden på året. Høsten har kommet. Det blir kaldere og mørkere. Det…
KjærlighetEtter denne anmelderens egen mening, er Dag Johan Haugerud en av de få norske manusforfatterne…